Sedan Dongfeng CA71 powstał w 1958 roku na zlecenie chińskiego przywódcy, który zażądał od projektantów zbudowania państwowej limuzyny. Konstrukcja reprezentacyjnej limuzyny była kopią samochodu Simca Vedette Versailles, ale podwozie i silnik przejęto z Mercedesa. Ale ostatecznie samochód okazał się za mały dla „wielkiego sternika” i szybko przeszedł do historii.
Chiński przemysł samochodowy narodził się w 1956 roku, a pierwszy samochód osobowy został zaprezentowany dwa lata później. Początkowo produkcja była bardzo mała, w większości były to tylko egzemplarze samochodów robionych “na kolanie”. Ówczesny Związek Radziecki pomagał Chinom w budowie fabryk oraz dostarczał elementy i silniki do pierwszej generacji chińskich ciężarówek
Przy wsparciu technicznym i finansowym ówczesnego Związku Radzieckiego powstała FAW (Pierwsza Fabryka Samochodów) zlokalizowana w Changchun. W 1958 roku, kiedy Chiny rozpoczęły politykę Wielkiego Skoku, której celem było dogonienie zachodnich krajów uprzemysłowionych, pojawił się pierwszy chiński samochód osobowy.
Sedan Dongfeng CA71 został zbudowany na specjalne zamówienie chińskiego przywódcy Mao Zedonga, który chciał mieć chińską limuzynę reprezentacyjną. Samochód służył do akcji propagandowych, w których bezpośrednio uczestniczyl sam „wielki sternik”.
Pierwszy prototyp ukończono w maju 1958 r., latem odbyły się jazdy próbne, a w tym samym roku zbudowano kilka kolejnych egzemplarzy. Chińczycy w zasadzie skopiowali francuski samochód Simca Vedette Versailles. Według posiadanych informacji, co najmniej jeden taki egzemplarz sprowadzono do Chin, aby służył jako wzór podczas procesu rozwoju. W przypadku podwozia i czterocylindrowego silnika o pojemności 1,9 l Chińczycy przyjęli jako wzór jednostkę Mercedes-Benz W120. Samochód miał moc 52 kW i osiągał prędkość maksymalną 130 km/h.
Ale ostatecznie sedan CA71 okazał się dla chińskich przywódców zbyt mały. Rolę tę przejęła zatem w tym samym roku limuzyna Hongqi CA72. Natomiast urzędnicy średniego szczebla korzystali z produkowanego w Szanghaju samochodu Fenghuang z 1959 r. (przemianowanego na Shanghai SH760 od 1964 r.), którego bazą pod względem technologii i wyglądu był również Mercedes W120. Ale przód i tył zostały zaprojektowane w stylu amerykańskiego sedana Packard Clipper z lat pięćdziesiątych XX wieku. Pod maską, podobnie jak samochód ze Stuttgartu, znajdował się rzędowy sześciocylindrowy silnik o pojemności 2,2 litra.
Nazwa Dongfeng oznacza wschodni wiatr i nawiązuje do popularnego wówczas powiedzenia, że wiatr wschodni zwyciężył nad zachodnim, co oznaczało, że wschodnie państwa komunistyczne były silniejsze od zachodnich. Nazwa Dongfeng widnieje na masce samochodu i jest dopełniona tradycyjnym chińskim smokiem, który tradycyjnie jest symbolem siły, szczęścia i mocy. Ozdoba ta stała się nawet tak sławna, że jej nazwa stała się synonimem oznaczenia samochodu, a Dongfeng CA71 stał się Dongfeng Jinlong. Tylne światła pojazdu przypominają tradycyjną chińską latarnię.
Pomimo podobieństwa nazwy pierwszego chińskiego samochodu, nie ma on bezpośredniego związku z obecną marką Dongfeng Motors, która powstała dopiero w 1992 roku poprzez zmianę nazwy Second Automobile Works. Ale niewątpliwie była w tym jakaś inspiracja.
Chiński Hongqi LS7 – luksusowy SUV LS7 z silnikiem V8
Podobnie jak w przypadku innych pierwszych chińskich modeli, nie ma danych ile wyprodukowano modeluDongfeng CA71. Najczęściej mówi się o 20 samochodach, przy czym każdy egzemplarz jest nieco inny ze względu na ręczne wykonanie.
Dziś jedyny oryginał tego samochodu można oglądać w muzeum firmy FAW Hongqi w Changchun. Nie jest on jednak udostępniony do zwiedzania, natomiast w Muzeum w Pekinie wystawiona jest jedynie replika na podwoziu radzieckiego modelu GAZ-21 Wołga.
W latach pięćdziesiątych XX wieku w Chinach nie istniała prywatna własność samochodów. Duże limuzyny służyły rządowi w Pekinie, natomiast nieco mniejszymi sedanami jeździli urzędnicy prowincji i dużych przedsiębiorstw państwowych. Władze niższego szczebla musiały zadowolić się pojazdami terenowymi.
Zmiana nastąpiła dopiero w drugiej połowie lat 80., kiedy na chińskich ulicach pojawiły się pierwsze prywatne samochody. Powstały najbardziej znane dziś marki takie jak m.in. Chery, Great Wall i Geely. Nastąpił gwałtowny wzrost produkcji, a w 2009 roku Chiny stały się największym rynkiem motoryzacyjnym na świecie i wyprzedziły pod tym względem USA.
Źródło: First Automobile Works