Po krótkiej, ale ciężkiej chorobie w wieku 72 lat zmarł 30 grudnia 2021 roku legendarny czeski kierowca – Karel Loprais. Za kierownicą Tatry aż sześć razy wygrał Rajd Dakar i 11 razy kończył rywalizację na podium. Należał do grona największych legend tej najtrudniejszej imprezy.
Karel Loprais jest trzecim najbardziej utytułowanym zawodnikiem w historii Rajdu Dakar. Przed nim zostali tylko sklasyfikowani: Stephane Peterhansel i Władimir Czagin. Startował w tym najtrudniejszym maratonie od 1988 roku, a po raz ostatni jako zawodnik za kierownicą Tatry jechał w 2006 roku. Od tego czasu jeszcze kilkakrotnie uczestniczył w tej imprezie jako kierowca samochodu wspomagającego lidera Tatry.
Rallye Dakar – Karel Loprais – 19 startów
1.miejsce: 6 razy
1988 Karel Loprais / Radek Stachura / Tomáš Mück TATRA
1994 Karel Loprais / Radek Stachura / Josef Kalina TATRA
1995 Karel Loprais / Radek Stachura / Tomáš Tomeček TATRA
1998 Karel Loprais / Radek Stachura / Jan Čermák TATRA
1999 Karel Loprais / Radek Stachura / Josef Kalina TATRA
2001 Karel Loprais / Petr Hamerla / Josef Kalina TATRA
2.miejsce: 4 razy
1987 Karel Loprais / Radek Stachura / Jaroslav Krpec TATRA
1996 Karel Loprais / Radek Stachura / Tomáš Tomeček TATRA
2000 Karel Loprais / Radek Stachura / Petr Gilar TATRA
2002 Karel Loprais / Petr Hamerla / Josef Kalina TATRA
3.miejsce: 1 raz (Paryż – Kapsztad)
1992 Karel Loprais / Radek Stachura / Josef Kalina TATRA
W 1967 roku nikt nie mógł oczekiwać, iż po kilku latach wówczas 18-letni Karel Loprais stanie się gwiazdą rajdów. Zaczynał jako mechanik, by po kilku latach stać się kierowca testowym Tatry.
Gdy ówczesny czechosłowacki producent ciężarówek podjął decyzję o udziale dwóch aut w Rallye Dakar, to wśród skompletowanych załóg znalazł się także Loprais. Jednak liderem zespołu został Zdeněk Kahánek, a Loprais miał być członkiem drugiej załogi. Chociaż Tatry dojechały do mety ze znacznym opóźnieniem, to jednak uznano to za sukces.
Rok później Karel Loprais był już drugi na mecie, a w 1988 roku za kierownicą Tatry T815 4×4 świętował swoje pierwsze zwycięstwo. To auto można dzisiaj oglądać w Muzeum Tatry.
Nie zabrakło także dramatów. Do ostatniego etapu w 1991 roku Tatra wystartowała z przewagą 2 godzin, a do mety pozostało tylko 28 kilometrów. Jeszcze 30 minut przed meta prowadzili, ale zaskoczyła ich awaria silnika. Przyczyną okazał się przepalony tłok. Załoga walczyła do ostatnich metrów. Do przegrzewającego się silnika wlewali wszystkie płyny jakie były na pokładzie, a więc nie tylko olej, ale kawę i inne napoje. Ostatecznie po karze, ukończyli rajd na czwartym miejscu.
Klasyk tygodnia – futurystyczna perła Tatra 77
Najmilej wspominane są jednak sukcesy, a więc zwycięstwa w latach – 1994, 1995, 1998, 1999 i 2001. Do ostatniego zwycięstwa dowiozła ich Tatra Puma, którą Karel Loprais uważał za najlepsze auto ocenianie z pozycji kierowcy.
Dwa lata później nadeszły najtrudniejsze chwile. W 2003 roku na nierównym terenie 10 tonowa ciężarówka przy prędkości 100 km/h aż sześciokrotnie rolowała. Karel Loprais miał uszkodzony kręgosłup, ale po trzech latach zdecydował się na powrót do rywalizacji. W 2006 roku jego nawigatorem był bratanek Aleš (syn młodszego brata Milana). I po raz kolejny nie mieli szczęścia. Nagłe hamowanie, które miało zapobiec zderzenia z motocyklistą, skończyło się mocnym uderzeniem i po uszkodzeniu auta, załoga musiała wycofać się cztery etapy przed metą. Ta wyprawa zakończyła się kolejnym zdrowotnym problemem Karela Lopraisa i podjęciem decyzji o zaskoczeniu kariery zawodniczej.
Od tego momentu pałeczkę za kierownicą Tatry przejął Aleš Loprais, którego pierwszym sukcesem było trzecie miejsce w kategorii ciężarówek w 2007 roku. Natomiast Karel Loprais kilkakrotnie pojawił się na trasie jako kierowca samochodu prasowego.
Wielkiego czeskiego kierowcą zapamiętamy jako zawsze uśmiechniętego i barwnie opowiadającego o swoich startach. Będzie nam Go brakowało!
Autor: Lesław Sagan
