Opel Kadett i Astra – 85 lat kształtowania klasy kompaktowej

Opel Astra szóstej generacji to nowy wzorzec w klasie kompaktowej, ale także kontynuacja tradycji zapoczątkowanej 85 lat temu. W 1936 r. Opel był pierwszym niemieckim producentem, który zaoferował przystępny cenowo, rodzinny samochód kompaktowy – był nim Kadett.

W latach tzw. niemieckiego cudu gospodarczego („Wirtschaftswunder”) koncepcja segmentu samochodów kompaktowych rozwinęła się tak mocno, że firma Opel zbudowała w 1962 r. w Bochum w Niemczech zupełnie nową fabrykę, specjalnie dla Kadetta.

Drugim kluczem do sukcesu było wystrzeganie się spoczywania na laurach. Z każdą nową generacją pojawiały się kolejne innowacje, takie jak chłodzony wodą, czterocylindrowy silnik Kadetta A (1962), sensacyjnie aerodynamiczne nadwozie Kadetta E (1984) czy adaptacyjne oświetlenie przednie (AFL) Astry H (2004).

Teraz historia znów się powtarza. Wprowadzając w 2021 roku odważną i wyrazistą stylistycznie oraz wyposażoną w najnowocześniejszą technologię nową Astrę – także z napędem hybrydowym plug‑in – Opel rozpoczyna nową erę w klasie kompaktowej.

Kadett z 1936 r. z rewolucyjnym całostalowym nadwoziem samonośnym

Tradycja firmy Opel jako siły definiującej klasę kompaktową zaczęła się od oryginalnego Opla Kadetta z 1936 r. Po Oplu Olympii, pierwszym niemieckim samochodzie z całostalowym nadwoziem samonośnym, w modelu Kadett również zastosowano tę rewolucyjną technologię.

W porównaniu z klasycznym nadwoziem drewnianym osadzonym na ramie konstrukcja samonośna oferuje liczne zalety, takie jak mniejsza masa przekładająca się na lepsze osiągi i niższe zużycie paliwa, a także większe bezpieczeństwo dzięki stabilności przedziału pasażerskiego i niżej położonemu środkowi ciężkości.

Atutami Kadetta A (1962-1965) były żwawy 1‑litrowy silnik, duży bagażnik i mnóstwo miejsca dla pasażerów. Jednym ze składników recepty na sukces okazało się rozwiązanie, którego nie miał żaden z rywali. Korek wlewu paliwa umieszczono na zewnątrz, a nie w bagażniku, która to przestrzeń została zarezerwowana w całości do dyspozycji zgodnie ze swoją nazwą. „Już nigdy nie poczujesz zapachu benzyny w bagażniku” – obiecywali autorzy tekstów reklamowych, wysyłając wyraźną aluzję wymierzoną w konkurencję z Wolfsburga.

Kompaktowa klasa w Oplu wkroczyła w kolejną nową erę wraz z Kadettem D (1979-1984). W nowym modelu zamiast tylnego napędu zastosowano po raz pierwszy opracowany przez Opla napęd na przednie koła. Oszczędność miejsca wynikająca z poprzecznego ustawienia zespołu napędowego otwierała drogę do zwiększenia przestronności wnętrza. Chociaż ówczesna rynkowa nowość była krótsza od poprzednika, większe wnętrze samochodu oferowało znacznie więcej miejsca niż wielu rywali Kadetta.

Astra F wyrażała ducha czasu lat 90., a kompaktowy Opel zyskał nową nazwę

W roku światowej premiery Opla Astry F (1991) na świecie zachodziły ogromne przemiany. Żaden inny samochód nie wyrażał ducha tamtych czasów tak dobrze, jak kompaktowy Opel siódmej generacji. Nowy model nie tylko przyjął nową nazwę Astra – taką samą, jak jego brytyjska bliźniaczka spod znaku Vauxhalla – ale także oferował mnóstwo nowo opracowanych systemów podnoszących bezpieczeństwo. Znaczny udział materiałów nadających się do recyklingu wyrażał troskę marki o środowisko.

Astra F była nie tylko pojazdem czasu wielkich zmian, ale także najlepiej sprzedającym się modelem Opla. W latach 1991-1997 zakłady niemieckiego producenta opuściło około 4,13 miliona tych samochodów.

Odważny krok w przyszłość zupełnie nowej Astry szóstej generacji

Dzięki nowej Astrze Opel po raz kolejny stanął u progu nowej ery w klasie kompaktowej. CO2 to nowa waluta branży motoryzacyjnej, dlatego elektromobilność ma kluczowe znaczenie dla redukcji emisji gazów cieplarnianych. Nowa Astra odgrywa więc zasadniczą rolę w elektryfikacji oferty marki – jedenasta generacja kompaktowej klasy Opla będzie dostępna po raz pierwszy jako hybryda plug‑in w dwóch wariantach różniących się mocą.

Nowa generacja Astry jest również zdecydowaną deklaracją stylistyczną Opla i następnym krokiem niemieckiego producenta w realizacji nowych, odważnych i minimalistycznych założeń estetycznych. Przedni panel Opel Vizor, muskularne nadkola i napięte płaszczyzny zwiastują sportowy i mocny charakter. W środku zwrócony ku kierowcy kokpit Pure Panel dostarczy nowych emocji.

Osiemdziesiąt pięć lat po oryginalnym Kadetcie nowy Opel Astra dokonuje odważnego kroku w przyszłość, wiernie kontynuując tradycję swoich poprzedników.

1936–1940: Opel Kadett – podbijał serca i umysły

Ten szybki, czteroosobowy samochód osiągał prędkość prawie 100 km/h i w niedługim czasie zyskał przychylność społeczeństwa. Zbierał także przychylne recenzje w prasie: „Od pierwszych jazd próbnych wiadomo było, że Kadett nie jest zwyczajnym pojazdem w swojej klasie cenowej” — napisała 5 grudnia 1936 r. niemiecka gazeta „Braunschweiger Tageszeitung”. Podwozie z niezależnym przednim zawieszeniem typu Dubonnet oraz tylna oś na resorach piórowych pochodziły z Opla Olympii, a czterocylindrowy bocznozaworowy silnik z żeliwa szarego zapożyczono z Opla P4. Zapewniał on moc 23 KM przy pojemności skokowej 1073 cm3. Na niską cenę samochodu w istotny sposób wpłynęło także odejście od systemu modułowego. Podobnie jak większa Olympia, którą Kadett przypominał z wyglądu, był to nowoczesny samochód. Wyróżniał się harmonijnymi proporcjami hatchbacka i zintegrowanymi reflektorami. W ramach faceliftingu w 1938 r. wprowadzono nową atrapę chłodnicy w stylu art deco. Dziś eksperci uznają ten model za generację przejściową.

Od Kadetta do Admirala

„Zwrotny, wszechstronny i posłuszny wszystkim poleceniom kierowcy, zupełnie jak kadet rozpoczynający karierę” — napisano o nowym Oplu w „Kölnische Zeitung” w 1936 r. Nazwa „Kadett” była tak samo nowa jak segment, do którego należał ten samochód. Kompaktowe Ople były oferowane pod tą nazwą przez ponad pół wieku, aż do debiutu pierwszej Astry w 1991 r. Firma wprowadziła jeszcze dwie linie modeli z nazwami nawiązującymi do stopni w niemieckiej marynarce. Były to Ople Admiral i Kapitän z 1937 i 1938 r.

Samonośne nadwozie i najnowocześniejsza technologia produkcji

Po Olympii, która była pierwszym niemieckim produkowanym seryjnie pojazdem z całostalowym nadwoziem samonośnym, również Kadett otrzymał taką konstrukcję. Miała ona wiele zalet w porównaniu z klasycznym nadwoziem drewnianym zbudowanym na ramie. Niższa masa przekładała się na poprawę właściwości jezdnych i zmniejszenie zużycia paliwa, a sztywniejszy przedział pasażerski i niżej położony środek ciężkości zwiększyły bezpieczeństwo. Samonośna konstrukcja umożliwiła wprowadzenie nowej, stosowanej do dziś metody produkcji: nadwozie i zespół napędowy (silnik, skrzynia biegów, osie) są łączone na linii produkcyjnej z pomocą podnośników hydraulicznych. Kadett był produkowany w Rüsselsheim. W 1936 r. firma Opel dysponowała najnowocześniejszą kuźnią matrycową i największą tłocznią nadwozi w Europie.

Świeża stylistyka i innowacyjna technologia

Zintegrowane z nadwoziem reflektory zamiast staromodnych, montowanych osobno lamp nadawały Kadettowi świeży wygląd. To właśnie Opel zapoczątkował popularność nowoczesnego wzornictwa samochodów w Europie. Jeszcze w latach 30. XX wieku, wkrótce po włączeniu firmy w struktury grupy General Motors, z inicjatywy głównego projektanta GM Harleya Earla w Rüsselsheim utworzono dział projektowania.

Opel Rennbahn – 100 lat temu odbył się na niemieckim torze pierwszy wyścig samochodowy

Dużo samochodu w przystępnej cenie: już w 1936 r. pierwszy Kadett charakteryzował się korzystnym stosunkiem ceny do wartości, demokratyzując atrybuty luksusu. Takie podejście stało się typowe dla marki Opel. Hydrauliczne hamulce wszystkich czterech kół, trójkątne uchylne okienka zapewniające wentylację bez przeciągów oraz dostępny od wewnątrz „pyłoszczelny” bagażnik były wówczas czymś nadzwyczajnym w tej kategorii samochodów. Kadett miał to wszystko w standardzie.

Był to pierwszy model Opla, w którym zastosowano opracowany wewnętrznie gaźnik dolnossący z tzw. zwężką Venturiego. W tym elemencie, którego nazwa pochodzi od nazwiska włoskiego fizyka Giovanniego Battisty Venturiego (1746-1822), paliwo miesza się z powietrzem przed zaworem przepustnicy. Zwężka Venturiego to rurka o gładkich ściankach z wewnętrznym przewężeniem. Kiedy przepływające przez nią powietrze dociera do przewężenia, musi w tym miejscu przyspieszyć. W rezultacie powstaje podciśnienie (tak jak na górnej powierzchni skrzydła w samolocie). W punkcie przewężenia podawana jest benzyna. Paliwo zostaje zassane przez podciśnienie i przechodzi do dalszej części układu.

Źródło: Opel