W 1905 roku w mieście Mlada Boleslav powstał nie tylko pierwszy samochód Laurin&Klement Voiturette A, ale także kompaktowe i bardziej dostępne pojazdy alternatywne – Laurin&Klement LW.
Prowadził je siedzący na tylnym siedzeniu kierowca, który miał przed sobą dwóch pasażerów. Była też możliwość transportowania 200 kg bagażu. Do napędu zastosowano jednocylindrowy silnik chłodzony wodą o mocy 5 KM, który pozwalał na rozwijanie prędkości maksymalnej do 40 km/h. Pojazd miał masę własną ok. 120 kg.
Spółka Skoda Auto należy do grona pięciu najstarszych marek na świecie zajmujących się produkcją samochodów. W 2020 roku obchodzi swoje 125 urodziny.
Podstawy do dzisiejszych sukcesów Skody stworzyli w grudniu 1895 r. Václav Laurin i Václav Klement, którzy w Mlada Boleslav założyli spółkę zajmującą się naprawą i produkcja rowerów. Nazwa firmy Laurin&Klement pojawiła się na rowerach, bicyklach i trójkołowcach. W 1899 roku doszła produkcja motocykli, które eksportowano do wielu krajów.
W 1905 roku, a więc 115 lat temu, zadebiutował pierwszy samochód Laurin&Klement Voiturette A. Po nim oferta poszerzyła się w kolejnych latach o kolejne modele praktycznie wszystkich kategorii – sportowe, użytkowe i osobowe.
125 lat Skody | Skoda Buggy typ 736
Kolejnym ważnym etapem było w 1925 roku (95 lat temu) połączenie spółki Laurin&Klement z przemysłowym koncernem Skoda z Pilzna. Wówczas także powstało legendarne logo, które w zmodyfikowanej formie przetrwało do dzisiaj.
W 1903 roku do szerokiej palety jednocylindrowych silników doszedł dwucylindrowy typ CC, który był tego rodzaju jednym z pierwszych na świecie. W kolejnym roku widlaste dwucylindrowe silniki L&K na licencji pod nazwą Germania produkowano także w Niemczech oraz zadebiutował czterocylindrowy silnik rzędowy CCCC oraz rozwinięto ofertę jednostek chłodzonych wodą, które oznaczane były literą W (Wasser), a chłodnica w kształcie walca montowana była na ramie pojazdu. Pierwszym z nich był model LM, który powstał na bazie modelu L, o pojemności skokowej 600 cm3 osiągał prędkość maksymalną 70 km/h. W okresie 1903-1905 na takie rozwiązanie zdecydowało się 10 klientów, gdy 965 wybrało chłodzony powietrzem model L.
Jednak rozwiązanie z chłodnicą w przypadku motocykli okazało się bardziej złożone, niż to wcześniej przewidywano. Dlatego wersja ta zdobyła dopiero popularność w pojazdach trójkołowych, gdzie było miejsce na zamontowanie takiej chłodnicy.
Na drodze zwiększenia popularności od motocykla do trójkołowca brakowało tylko przekonania użytkowników do takiego rozwiązania.
Trójkołowce Laurin&Klement zrewolucjonizowały usługi pocztowe. Korzystały z nich urzędy w Wiedniu, Budapeszcie i Pradze. Ustanawiano też osobliwe rekordy. Dostarczyciel przesyłek o nazwisku Kundert 20 czerwca 1906 roku potrafił w ciągu 58 minut odebrać przesyłki z 37 skrzynek pocztowych zlokalizowanych w Pradze. Dla porównania kolega, który obsługiwał te same skrzynki potrzebował na ich opróżnienie aż 2,5 godziny. W 1908 roku seria trójkołowców z jednocylindrowym silnikiem o pojemności skokowej 780 cm3 (5 KM) oraz motocykli z przyczepą Laurin&Klement dotarła az do Meksyku. Laurin&Klement typ LW tworzyła rama rurowa. Przednie zawieszenie z rozstawem 1150 mm miało dwa półeliptyczne resory. Pojazd miał rozstaw osi 1650 mm. Tylne koło napędzające trójkołowiec nie miało amortyzacji, a kierowca zajmował miejsce na siodle motocyklowym. Gotowy do jazdy pojazd miał masę 160 kg
Trójkołowce były w ofercie firmy Laurin&Klement w latach 1905-1911. W początkowym okresie miały one hamulec na jednym kole, ale wraz z modernizacją już na wszystkich kołach.
Do chwili obecnej zachowały się tylko trzy oryginalne egzemplarze trójkołowców Laurin&Klement i jeden silnik. W muzeum Skody eksponowane są egzemplarze wypożyczone z Muzeum Techniki w Pradze.
Źródło: Skoda Auto
