Próg pierwszego miliona wyprodukowanych samochodów Opel przekroczył w 1940 r., 490 miesięcy po uruchomieniu produkcji aut. Na drugi milion trzeba było poczekać już tylko 190 miesięcy.
Od tego czasu odstępy między kolejnymi milionami są coraz krótsze. Ósmy milion wyprodukowano po 17 miesiącach, dziewiąty po 16, a dziesiąty po 15.
Przyspieszenie osiągania kolejnych milionowych progów było dowodem nie tylko upowszechniania się indywidualnej motoryzacji, ale także oznaką postępu nowoczesnej technologii produkcji.
„Gdyby wszystkie te Ople wysłać w kosmos, w 30‑metrowych odstępach jeden za drugim, czoło konwoju dotarłoby do Księżyca w chwili, gdy ostatni pojazd opuszczałby Ziemię” — wyliczyli wówczas przedstawiciele firmy Opel. Dział PR dodał jeszcze jedno obrazowe porównanie: „Podróż na Księżyc wyglądałaby jak jazda ruchliwą niemiecką autostradą”.
Innowacyjny Opel Rekord C — trzecia generacja linii modelowej Rekord — zadebiutował w 1966 r. Był pierwszym osobowym samochodem marki Opel ze sprężynami śrubowymi w tylnym zawieszeniu, a jego układ hamulcowy z tarczami na przedniej osi i wspomaganiem wyznaczył nowe standardy w tej klasie pojazdów.
Rekord C, napędzany cztero- lub sześciocylindrowymi silnikami CIH (camshaft-in-head — wałek rozrządu w głowicy) wyróżniał się także charakterystycznym motywem stylistycznym „butelki coca-coli” przed słupkiem C. Oprócz kombi Caravan i limuzyny wiosną 1967 r. Opel wprowadził do oferty także dynamiczne coupé. Wersją wyczynową był „Sprint” ze 106‑konnym silnikiem o pojemności 1,9 litra.
Rekord C stał się również bazą dla nowego modelu Commodore, którym Opel podniósł poprzeczkę dla sportowych limuzyn. Commodore A zaoferowany klientom w 1967 r. jako czterodrzwiowy sedan i dwudrzwiowe coupé, wypełnił lukę między Rekordem a flagowymi Oplami Kapitän i Admiral.
Do zakończenia produkcji w grudniu 1971 r. w zakładach Opla powstało 1 253 161 egzemplarzy Rekorda C. Model ustanowił także nowy rekord sprzedaży jako pierwszy Opel średniej wielkości, którego zarejestrowano w liczbie ponad miliona sztuk.
Na uroczystości zorganizowanej 6 września 1971 r. w Rüsselsheim Opel zwrócił się do obdarowanych „10‑milionowymi Oplami” szefów rządów krajów związkowych z prośbą o przekazanie pojazdów na cele charytatywne. Sekretarz stanu Północnej Nadrenii-Westfalii Heinz Truschkowski podarował Rekorda robotniczej organizacji charytatywnej „Arbeiter Wohlfahrt”, natomiast premier Albert Osswald oddał heskiego Caravana do dyspozycji lokalnego oddziału Niemieckiego Czerwonego Krzyża. Podobnie postąpił ówczesny premier Nadrenii-Palatynatu Helmut Kohl, późniejszy kanclerz federalny w latach 1982–1998, który przeszedł do historii jako „kanclerz zjednoczenia Niemiec”.
Źródło: Opel
21 stycznia 1899 roku Wilhelm Opel, najstarszy syn założyciela firmy Adama Opla, podpisał umowę z…
Całkowita sprzedaż hybrydowej Toyoty RAV4 w Polsce przekroczyła 50 tysięcy egzemplarzy i wynosi obecnie 50…
Po kilku latach obecności na rynku Nissan Juke drugiej generacji przeszedł kurację odmładzającą. Na pierwszy…
Inflacja spada, ale kierowcy nadal muszą się liczyć ze wzrostem cen. Mimo to od stycznia…
MG Motor zadebiutował w Polsce w listopadzie zeszłego roku wprowadzając na rynek dwa spalinowe SUV-y…
Volkswagen systematycznie realizuje strategię „in China, for China”. Celem jest jeszcze ściślejsze dostosowanie się do…